صفحات پاپ آپ

آریل شارون، صدر اعظم پشین رژیم‌صهیونیستی، پس از آنکه در چند روز گذشته، با افت شدید علائم حیاتی رو به رو شد، بعدازظهر امروز پس از هشت سال کما، در مرکز درمانی «شبا» در سن ۸۵ سالگی جان داد.
به گزارش خبرگزاری آوا، برخی منابع خبری بعدازظهر خبر دادند که «آریل شارون» صدر اعظم  اسبق رژیم‌صهیونیستی که به «قصاب صبرا و شتیلا» معروف بود، پس از کمایی ۸ ساله، در سن ۸۵ سالگی مُرد.
این خبر را هنوز منابع رسمی تائید نکرده اند.
شارون از سال ۲۰۰۶ و در حالی که صدر اعظم  رژیم‌ صهیونیستی و رهبری حزب تازه‌ تاسیس «کادیما» را بر عهده داشت، پس از دو سکته مغزی، به کما رفت و از آن زمان، با صرف هزینه‌های فراوان، زندگی نباتی داشت.
اواسط این هفته، وضع شارون رو به وخامت گذاشت و پنجشنبه داکتران اعلام کردند وضع وی «بسیار وخیم» است و در ساعات پایانی عمر خود به سر می‌ برد.
شارون که از نوجوانی با عضویت در «هاگانا»، فعالیت علیه فلسطینی‌ها را آغاز کرده بود، یکی از بدنام‌ ترین حاکمان رژیم اشغالگر قدس به شمار می آید.
کشتار «صبرا و شتیلا» که در سال ۱۹۸۲ و در زمان حضور وی در صدر وزارت جنگ اشغالگران، در جنوب لبنان رخ داد، از جمله سیاه‌ ترین نقاط کارنامه سیاسی و نظامی او به شمار می‌آید.
در این کشتار که تحت حمایت نظامیان صهیونیستی رخ داد، صدها غیرنظامی فلسطینی به دست «فالانژ»‌ها کشته شدند. همین حادثه بود که لقب «قصاب صبرا و شتیلا» را برای او به ارمغان آورد.
شارون پیش از آن هم در پائیز سال ۱۹۵۳ به همراه نظامیان تحت امرش، موسوم به «یگان ۱۰۱»، کشتار روستای «القبیه» در شمال قدس و در اراضی تحت اختیار اردن را مرتکب شده بود. این حمله به نابودی کامل روستا و مرگ ده‌ها تن از اهالی آن منجر شد. این کشتار به حدی بی‌ رحمانه بود که شورای امنیت سازمان ملل متحد هم به آن واکنش نشان داد و اقدام صهیونیست‌ها را محکوم کرد.
شارون در ۲۶ فبروری سال ۱۹۲۸ در کفار ملال در فلسطین اشغالی به دنیا آمد و اسم خانوادگی اصلی وی شانرمان بوده است. خانواده وی از یهودیان اشکنازی است که از شرق اروپا مهاجرت کرده بودند.
شارون در سال ۲۰۰۱ صدر اعظم رژیم صهیونیستی شد و سیاست ترور بارزترین رهبران فلسطینی را در پیش گرفت و دیوار حائل را بین سرزمین‌های اشغالی و کرانه باختری و غزه بنا کرد.
وی در سال ۲۰۰۵ طرح عقب‌ نشینی کامل از غزه را اجرا کرد. همین اقدام با اعتراض راستگرایان صهیونیست رو به رو شد و او را به خروج حزب «لیکود» و تأسیس حزب «کادیما» در ۲۱ نومبر ۲۰۰۵ وادار کرد. او در سال ۲۰۰۶ در حالی که سال پایانی صدر اعظمی اش را می‌ گذراند، پس از سکته مغزی به کما رفت.(آوا)

وبلاگ-کد لوگو و بنر