بهار اولین فصل از فصل های مناطق معتدل است. در نیمکره شمالی زمین، این فصل منطبق با سه ماه حمل، ثور و جوزا است.
بسیاری از مردم فصل بهار را آغاز زندگی دوباره طبیعت می دانند. در فصل بهار حیواناتی که داری خواب زمستانی هستند از خواب زمستانی بیدار شده و همچنان درختان از خواب زمسناتی هوشیار شده و رشد متو قف شده را در بهار دوباره آغاز می کنند.
فصل بهار فصل گل و جوانه است. درختان از پس زمستان سرد شکوفه می دهند و بوسیله زنبورها گرده افشانی می کنند. حیوانات نیز در این فصل شروع به تولید مثل می کنند.
فصل بهار که شروع آن با روییدن چمن ها، با شکوفه سبز شدن درختان وگیاهان وشکفتن گل ها همراه است با معتدل شدن هوا در این فصل کشت و کار شروع می شود یعنی فصلی که مدت شب و روز آن مساوی است و هوای آن معتدل و مطبوع. طبیعت زیبا و قشنگ که هر انسانی را به شادی و خوشحالی باز می دارد و دهقان کشت گندم زار و باغبان از تماشای رشد کاشت گیاهان خود لذت می برد.
در ثور و جوزا که این دو ماه هم از فصل بهار است آرام آرام هوا رو به گرمی رفته، میوه های درختان بخصوص گیلاس و زردآلو پخته یا می رسند و ما آدمیان علاوه بر زیبایی های گفته شده ازخوردن میوه ها و نعمت های خدا استفاده می بریم، همواره تشکروسپاسگزاری می کنیم و سرتعظیم واحترام فرود می آوریم. ازعبادت وانجام نماز و روزه و سایر دستوراتی که پروردگار ما به وسیله پیغمبران(ع) برای آسایش ما بندگان فرموده کوتاهی نکرده و نخواهیم کرد.
در فصل بهار باران های بهاری می بارد، دشت و صحرا سبز و زیبا شده برای چرای دام ها آماده می شود وهمزمان یخ کوه ها براثرگرم شدن هوا آب می شود ودریاها، جوی ها و نهرها برای آبیاری طغیان می کنند و تالاب ها و کول ها برای شنای پرندگان آبی پر از آب می شوند.

فصل بهار نیز فصل پاک کاری و تازه کردن طبیعت از آشغال ها است و مردم با تمدن اکثریت کشور های دنیا برایشان عرف و عادت شده است که روزهای هفته اول فصل بهار با کار های نهال شانی، گل و گیاه شانی در باغ، باغچه، جاده و احاط حویلی ها و هم به پاک کاری جوی و جویچه ها و نهرهای شهر و دهات خود را از وجود گل و لای، خس و خاشاک رها شده زیر برف زمستانی تمیز و مرتب می کنند.
خداوند دگرگونی هر پدیده ای در عالم را به دست انسان قرار داده وهم بهبود محیط زیست با اراده انسان انجام می شود. انسان اگر بخواهد در وضعیت شهر بهبود ایجاد کند، در کشور و زندگی خود، تحول ایجاد کند، باید تحول را از خود آغاز کند.
تحول اخلاقی وبهداشتی، تحول درونی و فکری، رفتن به سوی صفا و انسانیت که این تحول ها، سعادت انسان ها را تضمین می کند.(شبکه اطلاع رسانی افغانستان).

رمضان ماه میهمانی خداوند است و قرآن کتاب هدایت بشریت در یکی از شب های قدرش نازل شده است. در این ماه درهای رحمت خداوندبرای آمرزش گناهان انسان ها باز است؛ روزه گرفتن در این ماه واجب.  منظور از روزه گرفتن آن است که انسان برای اطاعت فرمان خدا از اذان صبح تا مغرب، از چیزهایی که روزه را باطل می کند خودداری نماید؛ روزه مختص به یک آئین و شریعت خاص نبوده بلکه از قبل وجود داشته است؛ روزه از جهت فردی و اجتماعی دارای فوائد زیادی است از جمله: معنویات فرد را بالا می برد؛ اراده و ایمان فرد را تقویت می کند؛ صبرانسان را بالامی برد، بهداشت، سلامت جسمی، روحی و روانی فرد را تامین می کند، درخودسازی فردی، ایجاد اخلاص در افراد و ... نقش به سزایی را ایفا می نماید. روزه برای اقتصاد جامعه مفید است وهمچون سدی عظیم در مقابل اسراف ها و تبذیرهای انسانی در جامعه است که مانع از شکاف و جدایی بین اقشار مختلف جامعه از لحاظ وضعیت اقتصادی گشته و  مساوات وتوازن خاص را بین اقشار غنی وفقیر بر قرار می سازد؛ همچنین موجب می شود تا غنی ضمن اطلاع از وضعیت فقیر از او دستگیری نماید؛ روزه داری درس توحید و ولایت-پذیری را به افراد جامعه می آموزد. (محمدکریم پزشکپور و فاطمه نگار رشیدی)