وهابيت برگزاري مراسم جشن و شادي در ايام ميلاد پيامبر اکرم (صلي الله عليه واله وسلم ) و ائمه (عليهم السلام) ، قرائت قرآن ،مدح رسول گرامي اسلام ، و ائمه توسط شعرا و مداحان ، اطعام و پخش غذا و پذيرايي از مردم در اين گونه مراسم ها را به جشن و شادي يهود و نصارا تشبيه مي کنند و آن را بدعت و حرام مي دانند .
در ادامه می خوانید...
زينب كبرى (س) روز پنجم جمادى الاول سال 5 يا 6 هجرت در مدينه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزيز، به گوش رسول خدا (ص) رسيد. رسول خدا (ص) براى ديدار او به منزل دخترش حضرت فاطمه زهرا (س) آمد و به دختر خود فاطمه (س) فرمود:
((دخترم ، فاطمه جان ، نوزادت را برايم بياور تا او را ببينم )).
فاطمه (س) نوزاد كوچكش را به سينه فشرد، بر گونه هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پيامبر (ص) فرزند دلبند زهراى عزيزش را در آغوش كشيده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشك ريختن كرد. فاطمه (ص) ناگهان متوجه اين صحنه شد و در حالى كه شديدا ناراحت بود از پدر پرسيد: پدرم ، چرا گريه مى كنى ؟!
در ادامه می خوانید...